Hieronder volgt een droom van een jonge vrouw van 18 jaar die min of meer vastgelopen is met haar opleiding vanwege de belabberde toestand van het Nederlandse onderwijs. Het Nederlands onderwijs dat vroeger tot een der besten van de wereld behoorde maar thans door de eindeloze nivellering (iedereen moet eigenlijk de universiteit halen) en de gelijke kansen ideologie bestaat uit ‘zoek het zelf maar uit, als je me nodig hebt, roep je me maar’ met als gevolg een toenemende vereenzaming en desoriëntatie van de leerlingen die nergens terecht kunnen.

 

 

Droom

 

We waren met de kar met Harald (pony) en Rita (paard) aan het rijden. Er gebeurde iets waarbij Harold op slag dood ging en bij Rita kwam er bloed ergens bij de hoeven / benen (linker voorbeen en rechter achter).

Ik was kwaad en begon te vloeken. De mensen waarvoor we met de kar reden konden niet meer mee of wat we voor hen gingen of zouden doen ging in ieder geval niet meer door. Ik heb het niet aan hen uitgelegd waarom niet, want ik had nu wel wat anders aan mijn hoofd.

 

In het volgende droom fragment was ik thuis op het erf tussen het huis en het poortje. Hoe ik daar was gekomen weet ik niet meer. Rita was intussen bij de dierenarts in het nabij zijnde dorp en ik had  nog steeds geen bericht van hem hoe het met haar ging en hoe het verder moest. Ik wilde dus zelf naar haar toegaan maar het was al 17.30 uur, dus ik moest opschieten, want, dacht ik, misschien gaat het daar wel om 18.00 uur dicht. Bovendien wist ik niet of ik de dierenarts daar wel zou treffen of spreken en of ik zomaar het gebouw binnen kon gaan naar Rita.

Toen gebeurde er iets met iemand of door iemand waardoor het weer iets later werd en moesten we echt opschieten. (Dat mijn moeder iets zei in de trant van: die Rita heeft ook altijd wat. Ik snapte ook niet waarom ze haar hoeven niet meteen vastgezet hebben met schroeven.)

 

Ik het daaropvolgende fragment reed ik in een groot autobusje en moest ik een parkeerplek zoeken. Er zat iemand naast me, maar ik weet niet wie dat was. Dat parkeren ging slordig en niet zoals je dat rijdende hoort te doen.

Ik tastte met mijn hand naar de handrem, want ik kon er niet naar kijken, maar trok aan iets anders (versnellingspook) waardoor de auto weer een stuk naar voren schoof. Toen kwam er ook nog een auto die er langs wilde.

Toen dacht ik: moet ik ‘m nou opnieuw starten en opnieuw parkeren, of moet ik naar Rita. Ik heb de auto zo laten staan en de handrem gevonden en ben toen het gebouw in gerend.

Er brandde licht in de verte en ik liep langs lege stallen die op gevangeniscellen leken, ’t zag er heel triest uit, en gelukkig, de laatste daar lag Rita in. Ze lag plat op de grond en keek op toen ik iets zei. Ze had een raar halster om zodat ze haar mond niet open kon doen. Ze had iets aan haar hoeven / pezen. Die waren vastgezet met schroeven of iet dergelijks.

 

Einde droom.

 

Uitleg

 

Een paard symboliseert je natuurlijkheid, zoals driftmatigheid/instinctiviteit in tegenstelling wat je aangeleerd hebt, dat is je cultuur. Die driftmatigheid / instinctiviteit is de basis van je persoonlijkheid. Persoonlijkheid is datgene waarmee je je aan je omgeving/buitenwereld toont.

Als je persoonlijkheid zich ter ver van je natuurlijkheid ontwikkelt (door allerlei aangeleerde maniertjes, of als je je laat leven in plaats van zelf te leven) ontstaat er een storing.

 

De droom geeft aan dat je natuurlijkheid gewond is. Harald is al dood en Rita heeft twee gewonde benen. Bij paarden komt alles op de benen aan. Hoeven zijn positieve symbolen van kracht, energie, geluk, vooruitgang, ontwikkeling van de natuur, vruchtbaarheid enzovoort.

 

’t Feit dat Harald de kar trok voor andere mensen en toen doodging geeft aan dat je te veel voor anderen doet, of je teveel door anderen laat leven, ten koste van je eigen natuurlijkheid. Dit lijkt tot je door te dringen, want je stopt er mee en legt ’t niet uit waarom. Je komt kennelijk tot het inzicht (wat anders aan mijn hoofd) dat je voor jezelf op moet komen.

 

’t Thuiskomen is een symbool van jezelf hervinden. (Het besef van ‘ik ben mezelf in plaats van de jojo van anderen’). Het huis met het erf is het domein dat bij de vrouwelijke persoonlijkheid / identiteit past en van waaruit de buitenwereld onderzocht en betreden kan worden.

 

Een dokter of dierenarts is een symbool van heling.

De tijd is een symbool dat je op moet schieten, maar je laat je kennelijk toch weer afleiden door iemand anders en door twijfel hoe je ’t een en ander moet aanpakken.

 

De opmerking van je moeder  over je paard Rita is in wezen een opmerking over jou. Dat je altijd iets hebt en wanneer pak je nou eens iets grondig aan (hoeven met schroeven vastzetten). De moeder is voor een dochter altijd het eerste symbool voor de vrouwelijke identificatie. M.a.w. hoe je je als vrouw overeenkomstig je geslacht moet gedragen.

 

 

Dat grote autobusje dat jij bestuurt is een symbool dat je het stuur zelf in handen hebt genomen en je minder door anderen van de wijs laat brengen dan vroeger.

Een autobus is een collectief (voor iedereen) vervoersmiddel. Het betekent hier dat jij het collectief bestuurt in plaats van dat jij je laat besturen. Je bent hier dus individu. Maar gezien het parkeren enz. gaat dat nog met horten en stoten.

Die persoon die naast je zat is onbekend. Dit is een onbekend deel van je persoonlijkheid dat invloed op je handelen heeft. Een man of een vrouw.

Als het een vrouw is, is het je schaduw. Dat betekent dat je duistere/onbewuste  kanten van je persoonlijkheid mee gaan doen. Gezien het vloeken van je toen Harald dood ging lijkt het erop dat je stopt met het volgzame lieve meisje te zijn.

Als het een man is, is het je animus. Het onbewuste mannelijke deel van je persoonlijkheid dat vooral van belang is om je als vrouw handelend in de maatschappij (de openbare weg) staande te houden. Gezien het verloop van de droom lijkt mij dat het de animus is.

Ook het feit dat je pony Harald (een mannelijk paard) is doodgegaan wijst in de richting dat die onbekende persoon een manspersoon is. Doodgaan in een droom is een voorwaarde dat iets anders, iets soortgelijks, ’t mannelijke in je, je animus, om tot leven te komen op een hoger niveau.

Voor beide geslachten is iets te zeggen. Hermafroditisme komt vaak voor in dromen en geeft aan dat er een verdere ontwikkeling komt naar éénslachtigheid.

Maar de onwennigheid  waarmee geparkeerd wordt lijkt aan te geven dat dit deel van je persoonlijkheid nog niet heel goed ingewerkt is.

 

Bij de stallen aangekomen.

Er brand licht. Licht is een symbool van inzicht. Het inzicht is dat je paard Rita, je natuurlijke vrouwelijke persoonlijkheid, noodlijdend en monddood is en in een soort gevangenis zit en daaruit moet komen als een vrij paard met goede hoeven. Dus met schroeven vastgezet.

 

Deze droom gaat dus over de verdere ontwikkeling van je persoonlijkheid. Dat onbekende en onbewuste delen mee moeten gaan doen. Er moet een evenwicht zijn tussen je natuur en wat de maatschappij van je verlangt en wat je moet leren.

 

De droom zegt dat je je niet teveel moet laten leven en voor de kar van anderen moet laten spannen, maar zelf actief moet handelen.

 

In dit raamwerk zal de verdere behandeling van cliënte plaatsvinden.